الکترود جوشکاری مفتول فلزی است که دور تا دور آن توسط پوشش فلاکس Flux Coating احاطه گردیده است. قطر آن از روی قطر مغزی آن محاسبه می گردد. روکش الکترود اغلب از آهک، سلولز، اکسید سدیم، خاک رس و یا آزبست تشکیل گردیده است. از الکترود جهت پرکردن فضای اتصال مابین دو سطح مورد جوشکاری استفاده می گردد. تمامی  الکترود های مصرفی جوش برق پوشش دار هستند و الکترود های بدون پوشش در جوشکاری گاز یا همان جوش آرگون و co2 مصرف می شوند . اصولا الکترود ها از نظر شکل ظاهری به دو دسته  الکترود های پوشش دار  و  الکترود های بدون پوشش تقسیم می شوند. جوش حاصل از الکترود باید از نظر مقدار ونوع عناصر، حداقل با فلز پایه برابری کند . به غیر از الکترودهای سخت پوش کربن الکترود باید از ۰٫۱۵% وزنی کمتر باشد . برای فلزات با کربن معادل بالای ۰٫۳۵% فقط مجاز به استفاده از الکترودهای قلیایی هستیم . برای موارد ضخامت بالا باید برای افزایش سرعت جوشکاری و کاهش تنشهای پسماند از الکترودهای باجایگزینی بالا استفاده نمود .