یوک های مغناطیسی تست جوش

یوک های مغناطیسی تست جوش

یوک مغناطیسی ساخت شرکت مگنا فلاکس انگلیس AC. DC

‏Y1یوک مغناطیسی مگنا فلاکس مدل ساخت آمریکا AC

‌

یوک Y6 ساخت شرکت مگنا فلاکس انگلیس AC می باشد اصلی

‏یوک تست جوش ساخت کره AC

‏‌یوک ساخت کره AC

یوک ساخت کره اصلی AC

‌ای پراد کنار جوش قرار می گیرند و برای پیدا کردن عیوب عرضی، پایه های پراد دو طرف جوش قرار می گیرند. در مواردی که نگاه داشتن اتصال پراد برای دست خسته کننده است، پراد دارای گیره های مغناطیسی است که پراد را به صورت مغناطیسی روی سطح قطعه نگاه می دارند. پراد هایی که جریان مغناطیس کننده را به قطعه اعمال می کنند به صورت محکم به قطعه می چسبند و می توان یکی یا هر دو شاخه های پراد را به وسیله جریان مغناطیسی به سطح قطعه چسباند.

ذرات مغناطیسی مورد استفاده در تست MT

این ذرات بسیار ریز بوده و به منظور سهولت مشاهده آنها روی قطعه به صورت رنگی ساخته می‌شوند. رنگ این مواد اغلب خاکستری، سفید، قرمز، زرد، آبی و یا مشکی است. در آزمایش ذرات مغناطیسی به این مواد، ذرات مرئی گفته می‌شود. یعنی علائم این مواد، زیر نور مرئی قابل مشاهده هستند. ذرات مغناطیسی ممکن است آغشته به مواد فلوئورسنت نیز باشند که در این صورت علائم زیر نور ماوراءبنفش قابل مشاهده خواهند بود. حساسیت بازرسی با ذرات فلوئورسنت بیشتر از ذرات مرئی است. نحوه اعمال ذرات مغناطیسی روی قطعه به دو صورت است:

۱- به صورت پودر خشک

۲- به صورت معلق در آب یا نفت

هر دو روش مزایا و محدودیت ‌هایی دارند، ولی روش تر فلوئورسنت تر از حساسیت بیشتری برخوردار است.

کاربرد تست MT

تست ذرات مغناطیسی MT با استفاده از میدان مغناطیسی خارجی و یا استفاده از آهنربای الکتریکی از طریق موادی که شار مغناطیسی در مواد تولید می کنند، ایجاد می شود. سپس به طور همزمان، ذرات قابل مشاهده آهنی بر روی سطح آزمون اسپری یا پاشیده می شود. همانطور که گفته شد، در ادامه تست ذرات مغناطیسی MT در صورت حضور ناپیوستگی در سطح و یا نزدیک سطح در مواد باعث اعوجاج در شار مغناطیسی شده که به نوبه خود باعث نشت میدان مغناطیسی در گسست می شود. ذرات مغناطیسی به دلیل وجود ترک و شکاف های ریز در سطح و زیر سطح امکان عبور را نداشته و توسط میدان های مغناطیسی سطحی جذب شده و در نتیجه در لبه های ترک یا شکاف جمع شده و محل، اندازه و شکل ناپیوستگی را نشان می دهند.

مزایای تست MT

این روش مزایای زیادی دارد که چند نمونه از آن ها عبارتند از:

⦁ دارای سرعت بالا در شناسایی ناپیوستگی هاست.
⦁ هزینه‌های بازرسی کمی دارد.
⦁ شرایط سطحی قطعه از حساسیت کمتری برخوردار است، به طوری که حتی امکان تست روی یک لایه نازک یا رنگ وجود دارد.
⦁ انجام تست روی سطوح داغ با استفاده از پودر خشک امکان‌پذیر است.
⦁ امکان استفاده از روش‌های قابل‌حمل و هردو جریان AC یا DC، میسر است.

معایب تست MT

از معایب تست ذرات مغناطیسی می توان موارد زیر را نام برد:

• تنها مواد فرومغناطیس می توانند بازرسی شوند.
• هم ترازی میدان مغناطیسی و نقص مهم است.
• برای قطعات بسیار بزرگ جریان های مغناطیسی بزرگی مورد نیاز است. این جریان ها سبب گرم شدن قطعه می گردد.
• سطح قطعه باید نسبتا صاف باشد.
• رنگ و یا دیگر پوشش های غیر مغناطیسی تاثیر منفی بر روس حساسیت بازرسی می گذارند.
• مغناطیس زدایی پس از بازرسی لازم است. (یعنی باید خاصیت مغناطیسی باقی مانده در قطعه را از بین برد).

جمع بندی

روش بازرسی ذرات مغناطیسی دارای مزایای فراوان و معایب اندکی است. به طور کلی این روش یکی از بهترین و قابل اطمینان ترین روش های صنعتی برای بررسی ترک های سطحی، مخصوصاً ترک های ریز و کم عمق است. آماده سازی نمونه برای تست و همچنین تفسیر نشانه ها بسیار آسان است و تقریباً هیچ محدودیتی از لحاظ اندازه و شکل قطعات برای انجام تست وجود ندارد.

برخلاف روش مایع نافذ، ذرات مغناطیسی قادر به شناسایی عیوب زیر سطحی تا عمق تقریباً ۳۵/۶ میلیمتر است. با توجه به این نکات و اساس کار آسانی که برای تست MT در این مقاله ذکر کردیم، می توان دریافت که این روش بسیار قابل اعتماد بوده و امروزه در اکثر صنایع در حال اجراست.

مطالعه بیشتر درباره تست‌های غیرمخرب

روش های بازرسی غیر مخرب (NDT
تست ذرات مغناطیسی (MT) یکی از تست های غیر مخرب است که به طور گسترده برای شناسایی عیوب سطحی و زیرسطحی در صنعت استفاده می شود. در بسیاری از موارد برای مواد فرومغناطیس تست MT ارجحیت دارد؛ چراکه با استفاده از آن، حتی عیوب زیرسطحی که به سطح راه ندارند نیز شناسایی می شوند.

تست MT چیست؟

بازرسی ذرات مغناطیسی یا تست MT به عنوان یکی از روش های آزمون غیر مخرب برای تشخیص ناپیوستگی های سطح و زیر سطح در مواد آهنی یا فرومغناطیس به کار گرفته می شود. این روش بازرسی شامل استفاده از میدان مغناطیسی خارجی و یا استفاده از جریان الکتریکی از طریق مواد که به نوبه خود شار مغناطیسی در مواد تولید می کنند می شود. ذرات قابل مشاهده آهنی بر روی سطح آزمون اسپری یا پاشیده می شوند نیز نقشی اساسی در تست MT ایفا می کنند.

اساس آزمون ذرات مغناطیسی MT

هنگامی که یک ماده فرومغناطیس تحت میدان مغناطیسی قرار می گیرد مغناطیسی شده و ناپیوستگی ها و عیوبی که خطوط میدان مغناطیسی را به صورت عرضی قطع می کنند، سبب ایجاد یک نشت میدان اطراف خود می شود. هنگامی که ذرات بسیار ریز از پودر فرومغناطیس بر روی سطح پاشیده می شوند، مقداری از این ذرات به دلیل نشتی میدان به وجود آمده ناشی از عیوب دور هم تجمع می کنند. تجمع این ذرات نشان دهنده ی موقعیت عیب است. ضمن اینکه شکل و مقدار ناپیوستگی نیز مشخص می شود.

در تست ذرات مغناطیسی MT، ابتدا قطعات مورد بازرسی مغناطیسی شده و سپس پودر مغناطیسی بر روی سطح اعمال می گردد. الگوی بوجود آمده از پودر مغناطیسی آزمایش شده و نهایتا میدان مغناطیسی از روی قطعه برداشته می شود. تست MT یک روش حساس و دقیق برای مواد فرومغناطیس، برای شناسایی ترک های ریز و کم عمق در روی سطح است.

یکی از مشکلاتی که در تست MT وجود دارد، این است که اگر بازشدگی ترک های سطحی زیاد باشد، امکان پل زدن ذرات مغناطیسی بر روی دهانه ی ترک وجود داشته و در نهایت ممکن است الگویی از تجمع ذرات مغناطیسی تشکیل نشود. همچنین هرچه ناپیوستگی موجود در قطعه عمیق تر باشد، نشانه بوجود آمده ناشی از آن نیز وضوح کمتری خواهد داشت.

هیچ محدودیتی بر روی اندازه و شکل نمونه مورد بازرسی وجود ندارد فقط باید توجه داشت که قطعات غیر مغناطیسی قابلیت بازرسی به این روش را ندارند. در تست MT نیاز زیادی به تمیزکاری اولیه نیست چراکه ترک هایی که با مواد خارجی پر شده اند نیز قابل شناسایی اند.

جریان مغناطیسی کننده

استفاده از هر دو جریان مستقیم و متناوب برای مغناطیسی کردن قطعات در تست MT مناسب است. قدرت، جهت و توزیع میدان های مغناطیسی به مقدار زیادی وابسته به جریانی است که سبب مغناطیسی کردن می شود. در بازرسی ذرات مغناطیسی، میدانی که به وسیله جریان مستقیم تولید می شود، در داخل قطعه نفوذ می کند. در حالی که میدان تولید شده به وسیله جریان متناوب به روی سطح یا نزدیک سطح قطعه محدود بوده که از آن بعنوان «اثر سطحی» یاد می شود. بنابراین در تست ذرات مغناطیسی، از جریان متناوب برای شناسایی ناپیوستگی های زیرسطحی استفاده نمی شود. جریان متناوب یکسو شده مناسب ترین منبع برای جریان مستقیم است. این جریان ها بصورت سه فاز و تک فاز و معمولا دارای فرکانس ۵۰ یا ۶۰ هرتز هستند.

تجهیزات قابل حمل تست MT به همراه منبع قدرت کم وزن می توانند به راحتی به مکان های مورد نظر برای بازرسی برده شوند. این تجهیزات قابل حمل برای استفاده از ولتاژهای متناوب ۱۱۵، ۲۳۰ یا ۴۴۰ ولت و فراهم نمودن خروجی جریان متناوب مغناطیس کننده ۷۵۰ تا ۱۵۰۰ آمپر طراحی شده اند.

میدان مغناطیسی به وجود آمده در تست ذرات مغناطیسی بر دو نوع است:

۱- طولی: زمانی که جهت میدان مغناطیسی در راستای محور قطعه باشد.

۲- حلقوی: چنانچه جهت میدان مغناطیسی عمود بر محور قطعه باشد.

دستگاه یوک

به منظور تولید جریان مغناطیسی طولی می‌توان از یوک استفاده نمود. یوک یک آهنربای الکتریکی است که از یک هسته مغناطیسی و یک سیم‌ پیچ که دور آن پیچیده شده، تشکیل شده است. زمانی که جریان از سیم‌ پیچ عبور می‌کند، یک میدان مغناطیسی خطی بین پایه‌ های یوک ایجاد می ‌نماید. با قرار دادن دو پایه یوک در دو طرف بستر جوش و استفاده از جریان مستقیم می توان قابلیت پیدا کردن عیوب زیر سطحی که در جوش های سر به سر و بین ورق های نسبتا نازک به وجود می آیند را افزایش داد. به دلیل عدم نشت شار مغناطیسی که در حالت معمولی از دو پایه یوک صادر می شود، نتایج قابل قبولی در ردیابی عیوب زیر سطحی به دست می آید.

دستگاه پراد

برای شناسایی عیوب زیر سطحی مثل ناخالصی های جوش، حفره های گازی و عدم نفوذ در ریشه جوش، روش پراد همراه با جریان متناوب، مستقیم یا جریان نیم موج، بهترین روش است.

تست ذرات مغناطیسی (Magnetic Particle Test) یا به اختصار MT به همراه تست مایعات نافذ، برای تست عیوب سطحی و زیر سطحی در جوش ها کاربرد فراوان دارد. در مورد مواد فرومغناطیسی، روش تست ذرات مغناطیسی به خاطر قابلیت آن در پیدا کردن عیوب زیر سطحی که به سطح راه پیدا نکرده اند ترجیح داده می شود به خاطر وجود این مزیت نسبت به تست مایعات نافذ، برای تمام مواد فرو مغناطیسی استفاده از تست ذرات مغناطیسی روش مرسومی می باشد.

اساس روش تست ذرات مغناطیسی به این صورت است: وقتی که یک ماده فرومغناطیس در اثر اعمال میدان مغناطیسی به صورت مغناطیسی در می آید، ناپیوستگی هایی که خطوط میدان مغناطیسی را قطع می کنند باعث به وجود آمدن نشت میدان مغناطیسی اطراف خود می گردند. ذرات ریز مواد فرومغناطیس که به صورت پودر درآمده اند روی سطح مورد نظر پاشیده می شوند و توسط نشتی میدان، به وجود آمده در اثر ناپیوستگی جذب می شوند و این ذرات جمع شده در روی نشتی میدان باعث دیده شدن ناپیوستگی و محل آن می گردند علاوه بر آن، شکل و مقدار ناپیوستگی را نیز نشان می دهند. برای به دست آوردن بیشترین حساسیت در این روش، استفاده از ذرات مغناطیسی دارای خاصیت فلوئورسنت که در محصولات نفتی به صورت نامحلول قرار گرفته اند با روش پیوسته و همراه با جریان مستقیم تمام موج به دست می آید.

روش تست ذرات مغناطیسی شامل مراحل زیر است: مغناطیس کردن قطعه، اعمال محیط مغناطیسی، تست الگوهای به وجود آمده توسط مواد مغناطیسی و دی مغناطیس کردن قطعه. تست ذرات مغناطیسی روش حساسی برای پیدا کردن ترک های کوچک و کم عمق سطحی در مواد فرومغناطیسی می باشد، در صورتی که باز شدگی دهانه ترک های سطحی بسیار زیاد باشد در روی اینگونه ترک ها هیچ الگویی از ذرات مغناطیسی جمع نمی شود زیرا دهانه ترک آنقدر بزرگ است که ذرات مغناطیسی قادر به پل زدن روی آن ها نیستند.

در صورتی که ناپیوستگی ها ظریف و تیز باشند و هم چنین بسیار نزدیک سطح نیز باشد مثل یک رشته بلند از یک ناخالصی غیر فلزی، یک نشانه تیز در اثر آن روی سطح به وجود می آید. هر چقدر که ناپیوستگی دارای عمق بیشتری باشد آنگاه نشان به وجود آمده در اثر آن هم دارای وضوح بیشتری می شود. نشانه های به وجود آمده در اثر ذرات مغناطیسی به صورت مستقیم روی سطح به وجود می آیند و از عیوب واقعی، شکل های مغناطیسی بوجود می آورند. هیچ محدودیتی در اندازه و شکل قطعه مورد آزمایش وجود ندارد. معمولا نیاز به تمیز کاری اولیه زیادی ندارد و ترک هایی که توسط مواد اضافی پر شده اند را می توان براحتی شناسایی کرد.

انواع روش های مغناطیس کردن

در تست ذرات مغناطیسی، با توجه به قابلیت نگهداری میدان مغناطیسی قطعه ممکن است محیط مغناطیسی یا در هنگام اعمال جریان مغناطیس کننده یا بعد از قطع جریان مغناطیس کننده، روی قطعه اعمال شود. روش اول به روش پیوسته و روش بعدی به روش ناپیوسته یا پسماند شهرت دارد. روش ناپیوسته، فقط روی موادی که قابلیت نگهداری بالایی دارند اعمال می شود. معمولا هر چقدر ماده سخت تر باشد قابلیت نگهداری میدان نیز بیشتر می شود. در مورد فولاد های کم کربن یا آهن که قابلیت نگهداری پایینی دارند یا اصلا قابلیت نگهداری ندارند فقط از روش پیوسته و در اغلب اوقات از جریان متناوب به خاطر ایجاد تحرک بالا در ذرات مغناطیسی استفاده می شود.

جریان مغناطیس کننده

هم جریان مستقیم و هم جریان متناوب برای مغناطیس کردن قطعات مناسب هستند. قدرت، جهت و توزیع میدان مغناطیسی به نوع جریانی که برای مغناطیسی کردن از آن استفاده شده است بستگی دارد. در تست ذرات مغناطیسی معمولا میدانی که توسط جریان مستقیم به وجود می آید در داخل قطعه نفوذ می کند. در حالی که میدانی که در اثر جریان متناوب ایجاد می شود فقط محدود به سطح یا نزدیک سطح قطعه می شود که معمولا به عنوان اثر سطحی شناخته می شود. بنابراین برای پیدا کردن عیوب زیر سطحی نباید از جریان متناوب استفاده شود.

مناسب ترین منبع برای جریان مستقیم در حقیقت جریان یک سو شده متناوب می باشد. جریان متناوب تک فاز و سه فاز به صورت تجاری تولید می شود. وقتی که جریان متناوب به صورت مستقیم برای مغناطیس کردن استفاده می شود باید به صورت تک فاز باشد که معمولا فرکانس ۵۰ تا ۶۰ هرتز دارد. وقتی که از این جریان برای مغناطیس کردن استفاده می شود ولتاژ خطی توسط مبدل ها به صورت مرحله ای به ولتاژهای پایین تبدیل می شود. جریان های مغناطیس کننده با هزاران آمپر اغلب از این ولتاژهای کم استفاده می کنند.

انواع وسایل و تجهیزات پرتابل که به راحتی می توان آن ها را به محل بازرسی برد وجود دارند. به صورت کلی این وسایل برای استفاده از ولتاژهای متناوب ۱۱۵، ۲۳۰ یا ۴۴۰ ولت و ایجاد جریان متناوب و نیم موج مغناطیسی کننده از ۷۵۰ تا ۱۵۰۰ آمپر، به کار می روند
دستگاه هایی با قابلیت تولید جریان نیم موج متناوب و کنترلرهای برای تغییر جریان دارای کاربرد وسیعی در تست ذرات مغناطیسی هستند. استفاده اولیه از این دستگاه های پرتابل این است که جریان کمی را تولید می کنند. برای پیدا کردن عیوب با عمق بیشتر سطوح بزرگ از دستگاه هایی با آمپر خروجی بیشتری استفاده می شود.

دستگاه های متحرک معمولا با جریان مغناطیس کننده نیم موج یا متناوب کار می کنند و معمولا به وسیله جریان متناوب ۵۰ تا ۶۰ هرتز (۲۳۰ تا ۴۴۰ ولت) تغذیه می شوند و خروجی جریان ۱۵۰۰ تا ۴۵۰۰ آمپر دارند، کنترل جریان معمولا به وسیله یک سوئیچ و در سیستم های پیشرفته به وسیله کنترل فاز مبدل با استفاده از یک هسته اشباع شده در میدان انجام می شود. از دستگاه های ثابت ممکن است برای یک روش خاص یا به صورت جنرال استفاده شود. دستگاه های چند منظوره به صورت کلی از روش تر استفاده می کنند و در داخل مخزن همزن دار، به طور پیوسته مواد را مخلوط می کند. توسط پمپ و شلنگ مواد را روی قطعه ای که تست می شود اعمال می کنند، دو فک متحرک و یک کویل ثابت، توانایی لازم برای به وجود آوردن میدان های مغناطیسی دوار و طولی را در این دستگاه ها به وجود آورده اند. این دستگاه ها قابلیت تولید جریان AC و DC در جریان های ۱۰۰۰ تا ۶۰۰۰ آمپر را دارند. دستگاه های ثابت با استفاده ویژه برای تست تعداد زیادی از قطعات شبیه هم طراحی شده اند. به طور کلی، برای تسریع در جا به جایی و تغییر موقعیت قطعاتی که مورد بازرسی قرار می گیرند در این دستگاه ها سیستم هایی مثل نقاله یا علامت گذاری به صورت اتوماتیک و سیستم های هشدار نصب شده است.

تست جوش ها با ذرات مغناطیسی

به وسیله تست ذرات مغناطیسی و با استفاده از یوک و پراد می توان بسیاری از عیوبی که به سطح راه پیدا کرده اند را شناسایی کرد برای شناسایی عیوب زیر سطحی مثل ناخالصی های جوش، جفره های گازی و عدم نفوذ در ریشه جوش، روش پراد همراه با جریان متناوب، مستقیم یا جریان نیم موج، بهترین روش می باشد.

طریقه قرار دادن دو پایه یوک در جهت عمود بر عیوب سطحی که انتظار داریم، است. این نوع میدان با میدان مغناطیسی که توسط پراد تولید می شود فرق دارد. به خاطر ایجاد میدان مغناطیسی طولی بین دو پایه یوک برای پیدا کردن عیوب عرضی، باید دو پایه یوک در جهت عمود بر جهت ترک ها، در دو طرف بستر جوش قرار گیرند. برای پیدا کردن عیوب طولی، پایه های پراد کنار جوش قرار می گیرند و برای پیدا کردن عیوب عرضی، پایه های پراد دو طرف جوش قرار می گیرند. در مواردی که نگاه داشتن اتصال پراد برای دست خسته کننده است، پراد دارای گیره های مغناطیسی است که پراد را به صورت مغناطیسی روی سطح قطعه نگاه می دارند. پرادهایی که جریان مغناطیس کننده را به قطعه اعمال می کنند به صورت محکم به قطعه می چسبند و می توان یکی یا هر دو شاخه های پراد را به وسیله جریان مغناطیسی به سطح قطعه چسباند.

اعمال جریان نیم موج در جوش باعث ایجاد نشانه کاذب می شود. یک جوش T شکل که از یک طرف یا هر دو طرف به صورت کامل نفوذی نیست نیمه نفوذی (PjP) محسوب می شود. در این نوع جوش ریشه باز مجاز می باشد وقتی که از پراد با جریان نیم موج استفاده می شود، این اثر کاذب روی سطح جوش دیده می شود. با استفاده از جریان متناوب به جای نیم موج این اثر کاهش می یابد.

با قرار دادن دو پایه یوک در دو طرف بستر جوش و استفاده از جریان مستقیم می توان قابلیت پیدا کردن عیوب زیر سطحی که در جوش های سر به سر و بین ورق های نسبتا نازک به وجود می آیند را افزایش داد. به دلیل عدم نشت شار مغناطیسی که در حالت معمولی از دو پایه یوک صادر می شود نتایج قابل قبولی در ردیابی عیوب زیر سطحی در این روش به دست آمده است.

دی مغناطیس کردن بعد از انجام تست ذرات مغناطیسی

در تمام مواد فرومغناطیس بعد از اعمال میدان مغناطیسی در آن ها، مقداری میدان مغناطیسی پسماند باقی می ماند این میدان در مواد مغناطیس نرم، قابل چشم پوشی می باشد، با این وجود این میدان پسماند در مواد مغناطیسی سخت با میدان های مغناطیس آهنرباهای دائم که از آلیاژهای خاص می باشند تقریبا قابل مقایسه است و بر حسب نوع ماده، دی مغناطیس کردن می تواند آسان یا مشکل باشد. فلزاتی که انرژی زیادی برای مغناطیس کردن لازم دارند به سختی دی مغناطیس می شوند. دلایل زیادی برای دی مغناطیس کردن قطعه بعد از انجام تست ذرات مغناطیسی وجود دارد.

برای مثال در هنگام ماشین کاری قطعه و در مراحل بعد ممکن است براده های ناشی از ماشین کاری به قطعه چسبیده و اثر بدی بر سطوح تمام شده یا ابعاد قطعه و در نهایت روی عمر مفید قطعه داشته باشند یا در هنگام جوشکاری قطعه به روش قوس الکتریکی باعث انحراف قوس در روی سطح قطعه شود.

روش های دی مغناطیس کردن بعد از انجام تست ذرات مغناطیسی

۱- استفاده از میدان متناوب به تدریج کاهنده

مطابق شکل روبرو نیروی لازم برای دی مغناطیس کردن
(HC) همیشه از نیروی لازم برای مغناطیس کردن (HM) قطعه کمتر است. بنابراین در صورتی که قطعه تحت یک نیروی مغناطیس کننده که بیشتر از نیروی HC باشد و به صورت متناوب تغییر جهت می دهد در حالی که مقدار آن به تدریج کم می شود، قرار گیرد، آنگاه میزان BX کم می شود. همان طور که در شکل نشان داده شده است HC و BX به کمترین مقدار خود می رسند. در حقیقت برای استفاده موثر از این روش، فرکانس تناوب فاکتور مهمی است. استفاده از فرکانس های بالا موجب کاهش اثر نفوذ میدان مغناطیسی در سطح مقطع قطعه می شود. برای موارد خاص حتی می توان از فرکانس کم حدود ۱۲ هرتز استفاده کرد.

۲- روش حرارتی

وقتی که قطعه فرو مغناطیس را به دمای بالای دمای کوری قطعه ببریم (۱۰۲۳ کلوین برای آهن)، قطعه مذکور دی مغناطیس می شود. در مورد آهن این دما نه عملی است و نه مناسب. این روش زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که بعد از انجام تست ذرات مغناطیسی، عملیات حرارتی روی قطعه انجام شود و قطعه به بالای دمای کوری خود برسد.

۳- دمای مغناطیس کردن با استفاده از میدان حلقوی متناوب

این روش برای قطعات بزرگ مناسب است و شبیه استفاده از کویل با جریان متناوب است زیرا در این روش جهت میدان به صورت متناوب همراه با تغییر جهت جریان مغناطسی کننده عوض می شود. در این روش با استفاده از عبور جریان از داخل قطعه میدان مطلوب به دست می آید، که شدت جریان به تدریج به صفر می رسد.

۴- روش استفاده از یوک AC یا DC

این روش برای قطعاتی که انرژی زیادی برای دی مغناطیس شدن لازم دارند مناسب می باشد. عملکرد در بعضی یوک ها شبیه به کویل AC می باشد به این صورت که قطعه از بین پایه های یوک عبور داده شده و سپس خارج می شود. در روش پیشرفته از یک آهنربای الکتریکی سلونوئیدی استفاده می شود.

منابع و پیوندها

گردآوری شده توسط دپارتمان پژوهشی شرکت پاکمن

مجید مصلی، اصول و کاربرد

لطفا درخواست خود را در واتساپ اعلام کنید.

شماره واتساپ و تلگرام :۰۹۱۲۹۵۶۵۸۹۹   

مدیر فروش: وهاب ترکاشوند